Ayrılığı kolay mı sanıyorsun
Ateş değil ki yanıp kül olsun
Yağmur değil ki ıslatıp güneş kurutsun
Kuş değil ki uzak diyarlara uçursun

Ayrılık o kadar zor ki yaşarsan kahrolursun
Kurumuş yaprak gibi ordan oraya savrulursun
Yanan bir mum gibi eriyip yok olursun
Fırtınalı deniz gibi dalgalanıp durursun

İçmeden sarhoş olup başını duvarlara vurursun
Gündüzleri hasretiyle yanar geceleri ağlarsın
Böyle yaşamaya bin pişman olursun
Ayrılığın acısını ölü bir kalple yaşarsın

Hasret o kadar zordur ki
Dermansız derttir içindeki
Yüzün gülmez gözün görmez artık
Dünyada ki hiçbir güzelliği