Nasılsa ayrılık bu aşkın sonu Sen de eller gibi adımı unut Kader ikimize çizmiş bu yolu Sen de eller gibi adımı unut Seninle bu aşkı yaşamadık say Birlikte gülüp te ağlamadık say Böylesi

Bir insanı en çok ayrılırken tanırmışsın Ben senden ayrılamadım beni böyle tanı..

Ayrılığı kolay mı sanıyorsun Ateş değil ki yanıp kül olsun Yağmur değil ki ıslatıp güneş kurutsun Kuş değil ki uzak diyarlara uçursun Ayrılık o kadar zor ki yaşarsan kahrolursun Kurumuş yaprak gibi ordan

Kapına biri gül bırakıyor tanımadığın Trafik birden açılıyor Köprüden geçişte para almıyor gişedeki kadın Bi o kadar yakışıyor üstüne siyah kazağın Menekşe tutuyor köşe başında yalnızlığın Sarı kanaryalar hep senin için kazanıyor Ne

Zolur ayrılıklar Sevda gider, acı olur Yar olur, yara olur Kapanmaz üstüne, iz olur Zor olur ayrılıklar, zor olur Baba göçer güç olur, ana kalır piç olur Hiç olur, hiç Çektiğin acılar da

Senin gidişin bende eylüldü. Harflerim küstü şiirlere Ne yağmurlar yağdı, Sen yokken gönlüme Eğilmiş sular deniz oldu Daha çok ıslanacağım yağmurlarla, kimbilir. Lakin hayat sürprizlerle dolu. Belki ellerin üşüyecek Isınmak için geleceksin

Ben giderim geri gelmem bir veda havası bırakırım sana ardımdan ama asla elveda demem boş kalır bıraktığım her yer sen boşluğa konuşursun o boşluğu birileri doldurur ben giderken... Artık Gidiyorum...…

Yüreğini yasla bana sevgili, bir ömür birbirimize yük olalım... Mehmet Beyazbayrak