Yazgulu Hayata Dair Her Şey Sakla mesajı gelir zamanı... [email protected]
Sırf birisini kaybetmek istemediğin için daha fazla anlayışlı ve affedici olmaya, karşındaki düzelir diye düşünerek konuyu kapatmaya çalıştıkça, kimse seni kaybetmekten de, incitmekten de korkmamaya başlar. İnsan kıyamamaktan, hissettiklerini dile getirememekten, dilinin ucuna
Bazı insanların seni incittikleri için pişman olmalarını beklemek zorunda değilsin ve seni defalarca hayal kırıklığına uğrattıktan sonra özür dilemelerini beklemek zorunda değilsin. Hayat devam etmeli, hatta bazı insanlar kalbini kırdıktan ve hiçbir şey
Bir gün gelir Bir el dokunur yorgun kalbine Ve dünyanın en güzel türküsü olur Takılır yüreğinin tellerine...!
Her yaş almışı büyük görme, çocuktur belki. Çünkü insanı yaş büyütmez. Ne büyütür insanı? Hataları. Acıları. Hisleri. Tecrübeleri. Düşleri, düşünceleri büyütür. Çok çalışan kişi, belki yorulur ama bir kaç saat uyursa dinlenir. Peki
Eskisi kadar özlemiyorum seni Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık Biraz yorgunum Biraz kırgın Biraz da kirletti sensizlik beni Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
Kibirli insanlar acı içinde yaşarlar, çünkü onlar iç gelişmeleri yerine, başkalarıyla giriştikleri gülünç yarışı koymuşlardır.Böylece hep gerilimli, hep telaşlıdırlar. Bu acelecilik bu saplantı sahip olduklarının tadına varmaktan onları alıkoyar. - Alçakgönüllü olmadan bilgiye
Aldatmanın karması aldatılmaktır, ağlatmanın karması ağlatılmaktır. İnsanlara önyargı ile yaklaşmanın karması önyargıya uğramaktır. Kendinize yapılmasını istemediğiniz hiç-bir şeyi başkalarına yapmayın. "Her şey aynalanarak tezahür eder." Ya hemen ya da yıllar sonra. Başınıza istemediğiniz
KALPLERİMİZ BİRBİRİNDEN UZAKLAŞTIKÇA BAĞIRMAYA,BİRBİRİMİZİN CANINI YAKMAYA BAŞLARIZ... İki insan birbirine öfkelendiğinde, kalpleri birbirinden uzaklaşır ve mesafeler açıldığında birbirlerine seslerini duyurabilmek için bağırmaya başlarlar.Aradaki mesafe ne kadar açılırsa o kadarçok bağırırlar.İnsanlar arasındaki en acımasız
* İnsanlara doğru değer ver, haketmeyenleri sil.* Kimseye yalvarma.* Asla dönüp de arkana bakma.* Sır tutmasını bil.... * Dostlarının yeri ayrı, sevgilinin yeri ayrı. Sevgilin için dostlarını, dostların için sevgini satma.* Hakettiğin sevgiyi
Olduğun konum ile, olmak istediğin konum çok farklı olabilir. Yaptığın şeyle, Yapmak istediğin şey çok farklı olabilir. Hayal ve umut ederek koş, koşamıyorsan adım adım bile olsa ilerle.. Çünkü; İnsan niyet'i ve çabasından
B ü t ü n Krizlerin üstünde ruhun krizi... Ekonomi, siyaset, toplumbilim, hepsinin kesiştiği yerde insan var. İnsanın kesiştiği nokta ise kendi benliği, Kişiliği ahlakı v e anlam dünyası. İnsan; hayatın anlamını kavrayabildiği
Varsın birkaç keşkeyi daha layık görsün hayat, bize. Varsın hayatın hep yalnız tarafında olalım. Varsın herkes değişsin, herkesleşsin, Biz yine de aynı kalalım. Yanlış olmaktansa yalnız olalım bir köşe başında. Herkese her şeye
İki yüzlü insanları gördükçe yalnızlığı alnından öpesim geliyor
Bazı kadınlar.. Onlar bir başınadır.. Hastalandığında, Korktuğunda, Kırıldığında, Yorulduğunda.. Ve kendi başına ayakta kalıp, Tüm bunların geçmesini beklerler.. Toz pembe hayal kuramaz onlar.. Gerçek hayatta haklarına düşenden fazlasıyla haşırneşirdirler çünkü.. Güç böyle kasırgalardan
Biliyoruz ki, bütün acılar bir gün geçer. Bütün fotoğraflar sararır. Yara kabuk tutar kapanır. Bir sabah yine taze ekmek ister canın kahvaltıda. Bir fincan sade kahve. Demli bir çay ister akşam üstü olunca.
"Sana gelirken dizlerimin ve gönlümün bağı çözülüyor. Herkes sevdiğini alsın, Senin payına ben düşeyim..."
Söz verdim kendime ağır geleni yük etmeyeceğim ömrüme
Aklım belki unutur da, Gönlümde olduğunu unutma.
Şiir sever misin diye sordu Sevmek ne kelime bayılırım dedim Lirik epik hangisi dedi Adını söyledim bilemedi Gözlerini anlattım çıkaramadı Gülüşünden bahsettim anlamadı Ben onu tarif ettim O şiir sandı Şiir sever misin
Öyle bir insan ol ki; “Allah sana senin gibi birini versin” dediklerinde rahatlıkla “amin” diyebilesin.
Bir görsem seni, Hiç konuşmadan, ilk defa görmüş gibi, hiç gitmeyecekmiş gibi. Bir bilsen, Nasıl özledim seni...
Madem ki içinde o ateş söndü Bir daha yakmadan gidebilirsin Aklımda kalmasın bu son bakışlar Yüzüme bakmadan gidebilirsin Yıllardır verdiğin kederi görme Üstüme yıktığın kaderi görme Ömrümden çaldığın günleri görme Beni de görmeden
Ben bıraktım o işleri… Herkes ait olduğu yerde kalmalı artık. Aşk şarkılarda. Ayrılık şiirlerde. Sen ise geçmişte... Ben’mi ? Ben henüz bulamadım daha ait olduğum yeri...! Alıntı
Acılarımın en tatlısıydın. Kalsam kendimi üzecektim, Gitsem seni… Ne gidecek kadar korkaktım, Ne kalacak kadar cesaretli. ‘Korkma’ dedim kendi kendime, “ Ölünce geçer korkma !...” Ama ölmedim !... Öyle bir yerdeyim ki şimdi,
