Herkes 'ilk' olmak ister. İlk aşk, ilk öpücük, Oysa ilk geçicidir. Sahip olduğunuz hangi ilk hala sizin? Ama kimsenin istemediği son farklıdır. Çünkü ondan ötesi yoktur. Heyecandan avuçlarınızın terleyerek tuttuğu 'ilk' elle değil.

İnsan bazen, göğsünü yumruklayarak hüngür hüngür ağlamak istiyor. İçinde biriken zehri dökebileceğin yer yok başka çünkü. Bir başına, ıssız bir anda gözünden koca okyanuslar indirircesine ağlayacaksın ağlasan ama olmuyor. Göğsünde incecik bir sızı,

Beni unutmak hep çok kolay oldu ! Ben nasıl iyi ki vardım belli değil !..

"Bir gün herkes bir yerlerden ayrılacak; ailesinden, okulundan, memleketinden, arkadaşlarından, işinden, bir sevdiğinden veya sevdiklerinden ve nihayetinde bir gün dünyadan. Siz ayrıldığınız her yere daha önce görülmemiş güzellikler bırakmaya çalışın."

Hayatında birinin olmamasının boşluğu, yanlış kişiyle olmanın stresinden daha iyidir.