Birini çok sevdim, o da sevmişti.

Belkide sevdi sandım, her neyse…

Sonra bir şey oldu, aramız açıldı. Bana biraz zaman ver dedi, bende bekledim.

Geçer dedim, düzelir dedim, sabrettim.

O hiç düzelmedi.

Sonra bir gün aklıma geldi, biraz özler gibi oldum.

O kadar çok beklemişim ki beklerken alışmışım yokluğuna.

Geçen zaman içinde o kadar çok şey kaybetmiştim ki meğer, mutluluk nasıl bir şeydi onu bile unutmuşum yemin ederim.

Yani demem o ki biri senden zaman istiyorsa sakın bekleme, hayatını yoluna koymaya bak.

Çünkü o çoktan kendi yoluna koyulmuş demektir…

alıntıdır