Sensiz Yaşadım Bu Aşk'ı, Sessiz Sedasız | Sevgiliye

Sensiz Yaşadım Bu Aşk’ı, Sessiz Sedasız…

Mutlu Sonla Biten Masallarım Olmadı Hiç Benim…
Hep Hüzünle Gözyaşıyla Biten Bazende Biterken Başlayan Hikayelerim Oldu…
Sabah Doğan Güneşin Yerine Hep Batan Güneşim Oldu…
Üşüyen Hep Benim Ellerim ve Yüreğim Oldu….
Her Zaman Sus Düştü Payıma…
Karşılığı Yok Tek Kişiliğim Yine…
Aşk’a İnat, Düş’lere İnat Son’umu Seninle Bekleyeceğim Sen Bilmesen de…
Son Nefeslerimi Saymaya Başladım…
Ah’lar Arasında Boğuluyorum…!
Çünkü Biz Aşk’a Susarken Ayrılığa Teslim Olduk!
Sustuk ve En Çok Susmaktan Yorulduk…
Sustu Artık Dudağımızdaki Şiirler…
Bu Acı Sadece Yüreğimde ve Gözlerimde Değil Tüm Bedenimde…
Neden’ler Niçin’ler Yoruyor Beni…
Sevmemi Bile Zorlaştırıyor, Yoruyor Yüreğimi Büsbütün…
Savaşmak İstiyorum Ama Neyin Uğruna?
Kimin Uğruna?
Cevapsız Sorular Sebepsiz Hüzünler Kaldı Bende…
Rum’um Daralıyor Bazen…
Şimdi Sana Gelip Cevapsız mı Kalsam Yoksa Kendime Dönüp Kendimi Acısam mı?
Gidişinle Başladı Kalbimin Yeniden Kanaması…
Canımı Acıtan Yalnızlık Sardı Dört bir Yanımı…
Ufak Tefek Serzenişlerim Var Sana Dair Söylemek İstediğimde Boğazımda Düğümlenen…
Yanlızlığım Var Sana Dair…
Söyle Şimdi Bensiz Mutlu musun?
Bana Yasakladığın Kalbin Mutlu mu?
Gülüyor mu Gözlerin?
Senin Mutluluk Saydığın Benim Yokluğum muydu?
Sen Mutlu Ol Yeter Ben Uzakta Kalayım…
Sen Gül Yeter Ben Senin Uğrunda Yalnızlığa Sarılayım…
N’olur Benden Başkasını Sevme Sadece Ayrılığa Yanayım…!

Benim De Söyleyeceklerim Var